شناسایی منشا و سازوکار ترش شدگی میادین نفتی اسفند، سیوند و دنا در حوضه خلیج فارس با استفاده از روش های میکروبی، استخراج DNA و شناسایی مولکولی

هدف از این پژوهش، مطالعات میکروبیولوژی و ژیوشیمیایی روی نمونه های خروجی، ورودی آب دریا و آب تزریقی به میدان های سیوند (SIC C)، دنا (SIC D) و اسفند (SIC E) واقع در منطقه عملیاتی جزیره سیری از توابع شرکت نفت فلات قاره ایران در سکوهای نصر و ایلام، شناسایی منشا گاز سولفید هیدروژن است. ازاین رو، جهت پی بردن به منشا ترش شدگی میادین نفتی جزیره سیری، پس از بررسی و مطالعات اولیه و کتابخانه ای و همچنین مشخصات مخزنی، تاریخچه تزریق و تولید میادین، محتمل ترین فرضیه ترش شدگی در این میادین می تواند ناشی از فرایندهای احیای باکتریایی سولفات ها باشد، ازاین رو، برای اثبات فرضیه، محیط های کشت مورد نیاز رشد باکتری های احیاکننده سولفات تهیه گردید و پس از نمونه برداری میدانی، برخی آزمایش های میکروبیولوژی روی نمونه ها صورت گرفت، از آنجا که در مشاهدات اولیه نمونه برداری، تغییر رنگ نمونه ها از صورتی به سیاه  آشکارا گویای آن بود که در نمونه ها، باکتری های احیاکننده سولفات وجود دارند، بدین منظور، روی نمونه های آلوده، فرایند استخراج DNA صورت گرفت و در مرحله تکمیلی، نمونه ها جهت ارزیابی های مولکولی وارد فاز شناسایی مولکولی گردیدند که خروجی نتایج، باکتری ای که بیشترین فراوانی (حدود 81 درصد) را داشته است، باکتری دسولفوویبریو هست که توانایی بسیار بالایی در مصرف هیدروژن در مخازن نفتی را دارد و آنها را به گاز سولفید هیدروژن که همانا منجر به ترش شدگی مخازن نفتی می شود تبدیل می کند. بنابراین، فرضیه اولیه تحقیق که عامل اصلی ترش شدگی میادین نفتی منطقه مورد مطالعه در جزیره سیری، فرایندهای مربوط به باکتری های احیاکننده سولفات که باکتری دسولفوویبریو در آن نقش بسزایی بازی می کند به اثبات می رسد.