تدوین الگوی توسعه روابط بین الملل از طریق ورزش

پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل توسعه روابط بین الملل از طریق ورزش انجام شد. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری روسای فدراسیون های المپیکی، سیاستمداران و صاحبنظران و خبرگان علمی که در امور بین الملل فعالیت داشته اند بود و جهت نمونه گیری برای انجام مصاحبه های عمیق از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و نمونه گیری تا جایی تداوم یافت که پژوهش به اشباع نظری و کفایت رسید (19 نفر). سوالات این مصاحبه به صورت باز و کلی و بر مبنای اهداف تحقیق تعیین شد در این تحقیق برای اندازه گیری روایی و پایایی ابزار تحقیق از معیارهای «گوبا» و «لینکلن» استفاده شد. ابزار اندازه گیری مصاحبه باز بود و بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. نتایج بدست آمده نشان داد که تعداد مفهوم های مستخرج برابر با 109 کد بود که در زیرمجموعه 18 مولفه قرار گرفتند که در نهایت زیرشاخه های مدل داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین را تشکیل داده و که الگوی بدست آمده با شکل اصلی الگوی پارادایمی استراوس و کوربین تطابق دارد . عوامل شناسایی شده در این پژوهش می تواند به عنوان نقشه راه، یاری رسان مدیران اجرایی کشور در همدلی و نزدیکی به جریان جهانی شدن با استفاده از قابلیت های ورزش برای کمک به توسعه روابط بین الملل باشد.