وظایف والدین در تربیت عاطفی فرزندان از منظر فقهی (با تاکید بر هفت سال اول)

ساحت تربیت عاطفی یکی از ساحت‏های اثرگذار در شخصیت افراد است. نقش والدین در سنین اولیه کودک به عنوان نخستین و مهمترین عامل تربیت در این ساحت، بسیار پررنگ بوده و وظایف ویژه‏ای بر عهده آنان است. پژوهش حاضر به دنبال کشف حکم شرعی وظایف والدین در این ساحت است. در جهت دستیابی به این هدف باید ادله فقهی وظیفه‏مندی والدین با روش اجتهادی تحلیل گردد. با استفاده از برخی ادله عام همچون آیه «وقایه» و آیه «مضاره» و نیز برخی روایات حسن تادیب ممکن است وظیفه الزامی برای والدین در مواردی اثبات نمود. با توجه به روایات مربوط به هفت سال اول و ویژگی‏های این دوره، وظایف زیر برای والدین قابل استنباط است: بوسیدن، نوازش و در آغوش گرفتن، بازی با کودک، آزاد گذاشتن فرزند، مدیریت عواطف خویش و تامین نیازهای فرزند.