اولویت بندی مکانی مناطق تحت حفاظت با استفاده از الگوریتم شبیه سازی تبرید (منطقه مورد مطالعه: استان مازندران)
گسترش جمعیت انسان ها، ایجاد شهرها و روستاها، ساختن پل، جاده و سدها از عوامل تخریب و تهدید زیستگاه گونه های جانوری و گیاهی هستند. حفاظت زیستگاه گونه ها یکی از راه های نگه داری آن ها در برابر عوامل تهدیدکننده و جلوگیری از انقراض آن هاست. مناطق تحت حفاظت شامل چهار بخش اثر طبیعی ملی، مناطق حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش و پارک ملی است. هدف از این پژوهش، انتخاب مناطق تحت حفاظت جدید جهت حفاظت شش گونه پستاندار استان مازندران با استفاده از الگوریتم شبیه سازی تبرید است. جهت تهیه لایه پراکنش گونه ها از روش حداکثر آنتروپی(maxent) استفاده شد. در این پژوهش تاثیر پارامترهای مختلف ازجمله BLM، SPF، اهداف حفاظتی متفاوت (30 درصد، 40 درصد ، 50 درصد و 60 درصد حداقل مساحت در نظر گرفته شده برای حفاظت هرگونه)، در فرایند انتخاب مناطق تحت حفاظت، موردمطالعه و بررسی قرار گرفت. با بررسی چهار سناریوی مختلف، جهت حفاظت شش گونه پستاندار، نتایج به دست آمده نشان داد که مناطق تحت حفاظت موجود (منطقه حفاظت شده شش رودبار، منطقه حفاظت شده اساس، منطقه حفاظت شده هزارجریب، پناهگاه حیات وحش دودانگه، پارک ملی پابند و پارک ملی کیاسر)، ازنظر دستیابی به اهداف حفاظتی کارایی خوبی ندارند. همچنین مناطق تحت حفاظت موجود هم پوشانی کم تر از 50 درصد با مناطق تحت حفاظت جدید را نشان داد. طبق نتایج حاصل شده در این پژوهش، می توان خلاهای حفاظتی موجود را شناسایی و جهت تکمیل کردن این خلاها، مناطق حفاظتی جدید را معرفی کرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.