بررسی اثر ریزپوشانی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) با ریزذرات کیتوزان/آلژینات بر شاخص های استرس اکسیداتیو در ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)

ریزپوشانی باکتری های پروبیوتیک حوزه ای است که در سال های اخیر به سرعت گسترش یافته است .ریزپوشانی یکی از روش های نوین پایداری پروبیوتیک ها است که در آن عوامل زیستی به وسیله پوششی محصور محافظت می گردند تا در زمان و تحت شرایط ویژه عوامل فعال درون پوشش خود را با سرعت کنترل شده ای آزاد کنند.

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر ریزپوشانی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم (Lactobacillus plantarum) با ریزذرات کیتوزان/ آلژینات بر روی پاسخ اکسیداتیو، فاکتورهای بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی ماهی تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) انجام شده است. روش‎کار: جهت انجام مطالعه حاضر240 قطعه ماهی تیلاپیای نیل با میانگین وزن 02/0±56/15 گرم به شکل تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه 1 یا شاهد با جیره بدون پروبیوتیک، گروه 2، 3 و 4 به ترتیب با جیره حاوی 108 (واحد تشکیل کلنی بر گرم) لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی نشده، جیره حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی شده و تغذیه شده با خوراک حاوی آلژینات و کیتوزان به مدت 60 روز تغذیه و به میزان 2 درصد وزن بدن و 2 بار در روز تغذیه شدند. در انتهای مدت مطالعه میزان فعالیت آنزیم های اکسیداتیو، فاکتورهای بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی ماهی مورد بررسی قرار گرفتند.

آنزیم های اکسیداتیو، فاکتورهای بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تحت تاثیر تغذیه با لاکتوباسیلوس پلانتاروم ریزپوشانی شده با تغییر مثبت قرار گرفتند (05/0<p). سه آنزیم آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز و الکالین فسفاتاز در تیمار سوم از دو تیمار دوم و چهارم بالاتر بودند و هر 3 گروه در مقایسه با شاهد عملکرد بهتری داشتند (05/0<p).

نتیجه گیری نهایی:

 ریزپوشانی پروبیوتیک بالاترین کارایی پروبیوتیک در کاهش استرس اکسیداتیو ماهی تیلاپیا را نشان داد.