بررسی اثر کمپلکس وانادیوم-روی بر تغییرات ساختار هیستولوژیک و استریولوژیک، آنزیم های عملکردی و شاخص های استرس اکسیداتیو بافت کبد در موش های صحرایی نر بالغ مبتلا به دیابت نوع 2

وانادیوم و روی به عنوان عناصری با غلظت کم در بدن جانداران با طیف گسترده ای از فعالیت ها مشخص می شوند. فعالیت شبه انسولینی آن ها از طریق تنظیم متابولیسم کربوهیدرات ها، لیپیدها و حذف علایم ثانویه این بیماری، به وضوح توانایی این عناصر را در بهبود بیماری دیابت نشان می دهد.

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر کمپلکس وانادیوم-روی بر تغییرات ساختاری، عملکردی و وضعیت استرس اکسیداتیو بافت کبد در موش های صحرایی نر بالغ دیابتی صورت گرفت.

روش‎ کار:

 40 سر موش صحرایی نر بالغ با دامنه وزنی یکسان به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی (شاهد، دیابتی، موش های سالم دریافت کننده کمپلکس وانادیوم-روی، موش های دیابتی دریافت کننده کمپلکس وانادیوم-روی) تقسیم شدند و این ترکیب را به میزان 10 میلی گرم/کیلوگرم، 1 بار در روز به مدت 60 روز به صورت گاواژ دهانی دریافت کردند. در پایان دوره پس از خونگیری، بخشی از بافت کبد برای اندازه گیری شاخص های استرس اکسیداتیو و باقی آن جهت مطالعات استریولوژی و هیستولوژی از بدن خارج شد. سرم جدا شده از حیوانات نیز جهت اندازه گیری آنزیم های عملکردی بافت کبد (آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالاین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز) مورد استفاده قرار گرفت.

کمپلکس وانادیوم-روی در حالت طبیعی هیچ عوارضی برای بافت کبد ندارد اما می تواند با کاهش سطح گلوکز خون در موش های دیابتی و بهبود وضعیت استرس اکسیداتیو از آسیب های ساختاری بافت کبد تا حد زیادی ممانعت به عمل آورد.

نتیجه گیری نهایی:

 کمپلکس وانادیوم-روی می تواند با مکانیسم کنترل قند خون و مهار استرس اکسیداتیو رهیافتی مناسب برای جلوگیری از بروز آسیب های کبدی که به دنبال هیپرگلیسمی مزمن در بیماران دیابتی ایجاد می گردد، به کار گرفته شود.