بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرسختی روان شناختی و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان مقطع دوم متوسطه

 باتوجه به اهمیت نقش سرسختی روان‌شناختی و اشتیاق تحصیلی در تمامی جنبه‌های زندگی دانش‌آموزان، ضرورت توجه به ارتقای آن‌ها وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی‌‌بر پذیرش و تعهد (ACT) بر سرسختی روان‌شناختی و اشتیاق تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع دوم متوسطه بود.

روش‌ بررسی: 

روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان مقطع دوم متوسطه در مناطق یک و دو ساری تشکیل دادند. از بین آن‌ها سی نفر از دانش‌آموزان مقطع دوم متوسطه داوطلب که نمرات کمتر در سرسختی روان‌شناختی و اشتیاق تحصیلی به‌دست آوردند، وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه پانزده‌نفره درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد و گواه قرار گرفتند. پرسش‌نا‌مه سرسختی روان‌شناختی (کوباسا، 1979) و مقیاس اشتیاق تحصیلی (شافلی و همکاران، 2002)، در سه مرحله مذکور در هر دو گروه اجرا شد. صرفا گروه آزمایش طی هشت جلسه نوددقیقه‌ای به‌صورت هفتگی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد. تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون تحلیل واریانس در سطح معناداری 0٫05 در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت.

یافته‌ ها: 

تحلیل واریانس متغیرهای سرسختی روان‌شناختی و اشتیاق تحصیلی برای اثر زمان و اثر گروه معنادار بود (0٫001>p). نمرات متغیر سرسختی روان‌شناختی در گروه آزمایش، در مرحله پس‌آزمون و پیگیری بیشتر از پیش‌آزمون بود (0٫001>p). نمرات این متغیر در مرحله پیگیری نیز تفاوت معناداری با پس‌آزمون داشت (0٫015=p). نمرات متغیر اشتیاق تحصیلی در گروه آزمایش، در مرحله پس‌آزمون و پیگیری بیشتر از پیش‌آزمون بود (0٫001>p)؛ اما تفاوت معناداری بین دو مرحله پس‌آزمون و پیگیری در نمرات این متغیر مشاهده نشد (0٫789=p).

نتیجه‌ گیری: 

باتوجه به اثربخشی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر افزایش سرسختی روان‌شناختی و اشتیاق تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع دوم متوسطه، از یافته‌های این پژوهش می‌توان درجهت بهبود دو متغیر مذکور در دانش‌آموزان استفاده کرد.