مولفه های مشروعیت بخشی عملیات استشهادی: بررسی مقایسه ای آرای اهل سنت و سلفیه تکفیری

عملیات استشهادی از مفاهیمی است که در سده های اخیر در ادبیات جنگ مسلمانان راه یافته است. مشروعیت این اصطلاح که در گذشته از آن به عنوان «هجوم تک نفره به صف دشمنان» یاد می شد، به پشتوانه ادله ای از قرآن و سنت و اجماع و عقل، محل استناد علمای اسلامی قرار گرفته است، هرچند در سال های گذشته، برخی اندیشمندان سلفی، اقدامات استشهادی مردم فلسطین را حرام می شمردند. این نوشتار با شیوه تحلیل انتقادی و مراجعه مستقیم به منابع معتبر به روش کتاب خانه ای، با مقایسه دیدگاه عالمان اهل سنت و مروجان فکر سلفیه تکفیری در موضوع استشهادی به این نتایج دست یافته است که اهل سنت چهار شرط برای مشروعیت استشهادی برشمرده اند که «مصلحت برای اسلام و مسلمانان» مهم ترین شرط برای عمل استشهادی است، ولی سلفیه تکفیری انکار کرده اند. افزون بر اینکه، جامعه هدف استشهادی که باید دو شرط «کافربودن» و «محارب بودن» را داشته باشد، در بیشتر اقدامات استشهادی که در مناطق مسلمانان انجام می شود، نادیده گرفته شده است. این رای آنان برخاسته از اندیشه ای است که دارالاسلام را به جهت وجود برخی منکرات، دارالکفر می خوانند.