ارزیابی الگوریتم سبال برای برآورد تبخیر-تعرق واقعی با استفاده از تصاویر سنجنده لندست 8 در زمین های با کاربری اراضی متفاوت (مطالعه موردی: منطقه فریمان)

تبخیر-تعرق از اجزاء اصلی معادله بیلان آب می باشد که اندازه گیری مقادیر واقعی آن کار بسیار دشواری است. به دلیل اینکه میزان تبخیر-تعرق تابعی از توپوگرافی، اقلیم، نوع پوشش گیاهی، نوع کاربری زمین و خصوصیات خاک می باشد، بنابراین استفاده از مدل های قابل اعتمادی که بتوانند مقادیر واقعی تبخیر-تعرق را در مقیاس مکانی تخمین بزنند کمک شایانی به حل معادله بیلان آب می کند. هدفاصلی این پژوهش ارزیابی مدل سبال برای برآورد تبخیر-تعرق واقعی با استفاده از روش های سنجش از دوری در زمین های دارای کاربری اراضی متفاوت از جمله کشت آبی، کشت دیم و مراتع می باشد، است. در دهه های اخیر روش های متعددی برای اندازه گیری و تخمین تبخیر-تعرق واقعی به وسیله پژوهشگران پیشنهاد شده است. از آنجاکه روش های مذکور عمدتا نیازمند داده های اندازه گیری شده زمینی زیادی بوده و این اندازه گیری ها به صورت نقطه ای می باشند، دارای محدودیت هستند. تکنیک سنجش از دور برای تخمین این مولفه در سطح وسیع و در بازه زمانی کوتاه، می تواند کمک کننده باشد. بنابراین در این پژوهش، مقادیر تبخیر-تعرق واقعی با استفاده از الگوریتم سبال و تکنیک سنجش از دور در منطقه فریمان از توابع استان خراسان رضوی که دارای اقلیم نیمه خشک می باشد، در سال های 1393، 1394 و 1395 برای 8 روز و با استفاده از تصاویر سنجنده لندست 8، برآورد شد. با توجه به وسیع بودن منطقه مورد مطالعه و عدم امکان استفاده از وسایل اندازه گیری دقیق تبخیر-تعرق واقعی مانند لایسیمتر، برای صحت سنجی نتایج بدست آمده از الگوریتم سبال، از روش استاندارد فایو پنمن-مانتیث به عنوان مقادیر مرجع استفاده شد. مقایسه آماری مقادیر تبخیر-تعرق بدست آمده از الگوریتم سبال با خروجی های روش فایو پنمن-مانتیث به طور کلی نشان می دهد که ضریب تبیین، 96/0 و میانگین مربعات خطا 5/0 میلیمتر در روز می باشد. این نتایج بیانگر دقت بالای الگوریتم سبال در تخمین مقدار تبخیر-تعرق واقعی در اقلیم نیمه خشک می باشد.