تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه کووید-19

پرستاران در دوره شیوع کووید-19 مشکلات روان شناختی زیادی را تجربه می کنند. با توجه به اینکه معنویت به عنوان یک پایگاه مستحکم می تواند عامل قوی در کنترل شرایط پرتنش باشد، این مطالعه با هدف تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه مواجه با بیماران مبتلا به کووید-19 بیمارستان ضیاییان تهران انجام شد.

 این مطالعه از نوع تجربی، روی 64 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت های ویژه کووید-19 بیمارستان ضیاییان تهران در سال 1400 انجام شد. نمونه ها در ابتدا به شیوه تمام شماری انتخاب و سپس با تخصیص غیرتصادفی (بر اساس پرتاب سکه)، بعد از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه از هر 2 گروه آزمایش (32 نفر) و کنترل (32 نفر) انجام شد. گروه آزمایش برنامه آموزشی مبتنی بر خود مراقبت معنوی را در 6 جلسه 45 دقیقه ای به صورت 1 روز در میان دریافت کردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه جمعیت شناختی و تاب آوری جمع آوری و در نرم افزار SPSS نسخه 25 وارد، سپس با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو در سطح معنا داری 0001/P<0 تجزیه وتحلیل شد.

میزان تاب آوری قبل و بعد از آزمایش در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 5/28±48/0، 6/05±46/44 بود که از نظر آماری اختلاف معناداری نداشت (0/297=P)، ولی بعد از آزمایش میانگین تاب آوری به ترتیب 3/35±74/65، 6/49±49/38 بود که ازنظر آماری اختلاف معناداری داشت (0/0001>P).

با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می شود زمینه های لازم شرکت در فعالیت های معنوی برای پرستاران فراهم شود که این مورد می تواند در بهبود وضعیت روان شناختی پرستاران موثر عمل کرده و خدمات بهتری به بیماران عرضه کند.