تاثیر برنامه ریزی برخط و برنامه ریزی راهبردی در آموزش زبان تکلیف -محور به کمک رایانه بر تمایل زبان آموزان به برقراری ارتباط

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر برنامه ریزی برخط و برنامه ریزی راهبردی در بافت زبان آموزی تکلیف -محور به کمک رایانه بر تمایل به برقراری ارتباط می پردازد. در ابتدا، آزمون تعیین سطح آکسفورد میان 120 نفر از فراگیران زبان انگلیسی در سطح متوسط توزیع شد. سپس، بر اساس مقیاس تعیین سطح آکسفورد، 90 زبان آموز انتخاب شدند و به دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از شرکت کنندگان در گروه های تعیین شده درخواست شد تا پرسشنامه تمایل به برقراری ارتباط را به عنوان پیش آزمون تکمیل کنند. به دنبال آن، یکی از گروه های آزمایشی، برنامه ریزی برخط زبان آموزی به کمک رایانه و گروه دیگر برنامه ریزی راهبردی زبان آموزی به کمک رایانه را دریافت کردند. در گروه برنامه ریزی راهبردی، زبان آموزان  در هر جلسه مقاله ای در مورد یک موضوع مشخص نوشتند در حالی که اجازه داشتند در مورد آنچه می خواستند بنویسند (محتوا) و صورت های زبانی (واژه ها، دستور زبان و غیره) که می خواستند به کار برند، بیاندیشند. در گروه آزمایشی دیگر، زبان آموزان زمانی برای تفکر درباره انجام تکلیف در طول تکلیف داشتند، ولی به آن ها آموزش داده شد که طرح خود را یادداشت نکنند. آموزش سنتی رایج برای شرکت کنندگان در گروه کنترل به کار گرفته شد. پس از ده جلسه، به زبان آموزان در سه گروه، پرسش نامه تمایل به برقراری ارتباط به عنوان پس آزمون داده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه ریزی برخط و برنامه ریزی راهبردی تاثیر قابل توجهی بر تمایل فراگیران زبان انگلیسی ایرانی به برقراری ارتباط دارد. افزون بر این، مشخص شد که تاثیر برنامه ریزی راهبردی در مقایسه با برنامه ریزی برخط بر تمایل فراگیران ایرانی زبان انگلیسی به برقراری ارتباط معنادارتر بود. یافته ها، نمایانگر کاربردهایی برای معلمان زبان انگلیسی در برنامه ریزی برخط و برنامه ریزی راهبردی در بافت آموزش زبان تکلیف -محور به کمک رایانه، برای ارتقای تمایل به برقراری ارتباط است.