واکاوی عوامل خطر و محافظ در زنان اقدام کننده به خودکشی: یک رویکرد پدیدارشناختی

مطالعه حاضر با هدف واکاوی تجارب زیسته زنان اقدام کننده به خودکشی در خصوص عوامل خطر و عوامل محافظ انجام شده است. روش مطالعه کیفی و رویکرد پدیدارشناختی بود. نمونه گیری هدفمند بوده است و پس از مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 زن اقدام کننده به خودکشی، اشباع نظری داده ها بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد. قابلیت اعتماد یافته ها بر پایه ملاک های لینکلن و گوبا مورد تایید قرار گرفت. چهار مضمون و نه زیرمضمون در خصوص عوامل خطر شناسایی گردید: تنش در روابط خانوادگی (مشاجره و درگیری، بی تفاوتی عاطفی، عدم وفاداری زناشویی)، روابط نافرجام (خود سرزنشگری،از دست دادن)، رنج روانی (زندگی در اندوه و ناامیدی، ادراک ناخودکاامدی، احساس سربار بودن) و مضمون مشکلات اقتصادی (ضعف مالی و بیکاری). همچنین چهار مضمون اصلی در خصوص عوامل محافظت کننده استخراج شد: تعلق عاطفی به عضوی از خانواده، احساس مسیولیت در مقابل فرزندان، اعتقادات مذهبی و حمایت اجتماعی ادراک شده. نتایج این مطالعه حاکی از اهمیت روابط خانوادگی و عاطفی و همچنین افسردگی درمان نشده بعنوان اصلی ترین عوامل شناسایی شده موثر بوده است.