اثربخشی برنامه ارتقای دانش، نگرش و عملکرد با رویکرد مثبت نگری به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بر تعامل والد-کودک، استرس فرزندپروری و خودکارآمدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه ارتقای دانش، نگرش و عملکرد (KAP)، مبتنی بر توانمندی اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی (ADHD) بر روابط والد-کودک، استرس فرزندپروری و خودکارآمدی انجام شد. مطالعه حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه گواه و از جهت هدف کاربردی است. جامعه مورد مطالعه شامل مادران کودکان 10-6 سال با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی در شهر کاشان در سال 1399 بودند که از میان آنان 30 نفر به صورت دردسترس انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. برنامه ارتقای آگاهی، نگرش و عملکرد (KAP) که با رویکردی مثبت نگر به ADHD و با مرور نظام دار پژوهش های مرتبط با توانمندی های روان شناختی این افراد تدوین شده بود، به مادران گروه آزمایشی به صورت انفرادی (3 جلسه) و گروهی (7 جلسه) آموزش داده شد، اما به گروه گواه، آموزشی ارایه نشد. ابزار استفاده شده فرم والدین مقیاس درجه بندی رفتاری (CBRS) و مصاحبه تشخیصی مبتنی بر ویراست پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (DSM5)، مقیاس رابطه والد-کودک (P-CRS)، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان (SEQ-C) و مقیاس استرس فرزندپروری (PSS) بود و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد و با نرم افزار SPSS (نسخه 26) انجام گرفت. نتایج تحقیق، تاثیر معنادار اجرای برنامه را بر کاهش استرس فرزندپروری مادران، ارتقای تعامل والد-کودک و خودکارآمدی کودک نشان داد.