ارزیابی توانایی علمی متقاضیان جذب هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

 انتخاب و به‌کارگیری نیروهای متعهد خدمت مقطع دکترای تخصصی و متخصصین بالینی از مسایل اساسی تامین نیروی انسانی مورد نیاز دانشگاه‌ها است. این مطالعه با هدف، بررسی وضعیت توانایی علمی متقاضیان فراخوان‌های استخدام هیات‌علمی پیمانی و تعهدات قانونی مقطع دکترای تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (سال‌های 99-96) انجام شد.

روش‌ها:

 این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و با روش سرشماری برروی اطلاعات موجود در پرونده کلیه متقاضیان استخدام هیات‌علمی پیمانی (222 نفر) و تعهدات قانونی مقطع دکترای تخصصی (170 نفر) در طی سال‌های 99- 96 انجام شد. امتیاز پذیرفته شدگان مندرج در "فرم امتیازات توانایی علمی داوطلب عضویت در هیات‌علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور" مصوب وزارت متبوع, توصیف و عوامل مرتبط با امتیاز کسب شده مورد بررسی قرار گرفت. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌‌های کای دو، تی مستقل، آنالیز واریانس تحلیل شد.

 در هر دو نوع فراخوان متقاضیان استخدامی هیات‌علمی پیمانی و تعهدات قانونی ، بالاترین نمرات مربوط به بندهای 20 (توانایی بالینی و مهارتی)، 1 (توانایی تدریس) و 3 (چاپ مقالات) بود. یافته‌‌های پژوهش نشان داد متقاضیان از بندهای 17 و 19کم‌ترین امتیاز را کسب نموده است. در نمره زبان با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (05/0<p) اما در نمرات مصاحبه و مستندات با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند (05/0>p). در آزمون استخدامی هیات‌علمی پیمانی، نمرات علم سنجی، مصاحبه علمی، و زبان انگلیسی افراد شرکت کننده در آزمون 15 بالاتر از آزمون 16 بود(05/0>p).

نتیجه‌گیری:

 براساس نتایج حاصله مشخص گردید متقاضیان جذب هیات‌علمی از نظر توانایی تدریس از نظر گروه‌‌های آموزشی وضعیت مطلوبی داشته اند و این که توجه خود را به جمع‌آوری مقالات و مستندات معطوف می‌نمایند. در صورتی که در طراحی آموزشی که لازمه عضویت در کادر هیات‌علمی است کم‌ترین تجربه دارند، لذا به برنامه‌ریزان و مسوولین دانشگاه‌ها پیشنهاد می‌گردد در برنامه‌ریزی‌‌های توانمندسازی به این امر توجه نمایند.