همبستگی آزمون صلاحیت بالینی با سایر آزمون های دوره پزشکی عمومی

 با توجه به نوپا بودن آزمون صلاحیت‌ بالینی در رشته پزشکی کشور ایران، ‌محدود بودن مطالعات در رابطه با نتایج این آزمون و لزوم بررسی ارتباط این آزمون با سایر آزمون‌ها و ارزشیابی‌های مرسوم در دوره پزشکی مطالعه حاضر اجرا گردید. این مطالعه  با هدف بررسی همبستگی آزمون صلاحیت بالینی با سایر آزمون‌های دوره پزشکی عمومی انجام شد.

روش‌ها:

 مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی بود که با بررسی نمرات آزمون‌های صلاحیت‌ بالینی، جامع پیش‌کارورزی، معدل علوم ‌پایه و معدل‌ بالینی دانشجویان سال آخر رشته پزشکی ورودی‌های سال 1387تا 1392دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال1400 صورت گرفت. به منظور آنالیز آماری اطلاعات گردآوری شده از آزمون رگرسیون‌خطی، میانگین، انحراف معیار و فراوانی استفاده شد.

 میانگین نمرات دانشجویان در آزمون پیش کارورزی 125 از 200 نمره با انحراف معیار 03/20 بوده و میانگین نمرات کسب شده توسط دانشجویان در ایستگاه‌های آزمون صلاحیت‌های بالینی 16 از 20 نمره با انحراف معیار 38/1 است. میانگین معدل علوم پایه 59/15 از 20 نمره با انحراف معیار 40/1 و میانگین معدل بالینی 62/16 از 20 با انحراف معیار 90/0 است. نمره معدل‌ بالینی در حضور سایر متغیرها برروی نمره صلاحیت‌ بالینی تاثیر داشته ‌است (001/0p<) و ضریب رگرسیونی برابر با 492/0 بود،‌ یعنی با افزایش 1 نمره در معدل ‌بالینی با ثابت بودن سایر متغیرها نمره صلاحیت‌ بالینی 492/0 بیش‌تر می‌شود. این میزان در مورد آزمون پیش‌کارورزی 004/0 و معدل علوم ‌پایه 08/0 نمره است.

نتیجه‌گیری:

 براساس رگرسیون‌خطی، معدل‌ بالینی، آزمون پیش‌کارورزی و معدل علوم ‌پایه فراگیران همبستگی مثبت معنادار با نتایج آزمون صلاحیت‌ بالینی آن‌ها داشته است. این همبستگی در مورد معدل‌ بالینی بیش‌تر بوده که احتمالا نشان دهنده ارتباط سطح دانش بالینی فراگیران با نتایج آزمون صلاحیت‌ بالینی است اما این ارتباط چندان قوی نیست.