فعالیت بدنی و کیفیت زندگی سالمندان

 سالمندی حاصل فرسایش تدریجی ارگان‌های حیاتی است. کم تحرکی سالمندان، مشکلات دوران سالمندی را مضاعف کرده و بر کیفیت زندگی آنان تاثیر دارد. این تحقیق با هدف تعیین ارتباط انگیزه مشارکت در فعالیت های بدنی با سطح سلامت عمومی و کیفیت زندگی سالمندان غیرفعال انجام شد.

روش‌:

 این مطالعه روی 71 نفر از سالمندان شهرستان کاشان انجام شد. با توجه به کوچک بودن حجم نمونه در این مطالعه برای بررسی مدل مفروض از نرم‌افزار PLS استفاده شده است. این پژوهش از نوع مطالعه پیمایشی بوده و برای جمع‌آوری داده‌های تحقیق از تکنیک پرسشنامه استفاده شده است. در این مطالعه، برای آزمون مدل مفهومی پژوهش از نرم‌افزارSmart PLS Graph استفاده شده است. در این پژوهش متغیر فعالیت بدنی، به عنوان متغیر مستقل و کیفیت زندگی سالمندان به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار گرفته است.

یافته‌ها:

 بین میزان فعالیت بدنی و کیفیت زندگی سالمندان همراه با ابعاد وضعیت جسمی، زناشویی و رضایت از زندگی رابطه معنی‌دار وجود دارد. بیشترین میزان همبستگی بین فعالیت بدنی و رضایت از زندگی سالمندان مشاهده شد. رابطه معنادار بین فعالیت بدنی سالمندان و کیفیت زندگی آن به‌دست آمد.

نتیجه‌گیری: 

نتایج این مطالعه نشان داد که بین فعالیت بدنی با کیفیت زندگی، وضعیت جسمانی، زناشویی و رضایت از زندگی سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد. بنابراین اجرای فعالیت‌های بدنی می تواند اثرات متفاوتی روی قدرت عضلانی، توانایی فرد در انجام کارهای روزانه بدون وابستگی به دیگران و افزایش کیفیت زندگی داشته باشد.