غربال لاین های اوتایپ چغندرقند از نظر مقاومت به پوسیدگی ریزوکتونیایی ریشه

به منظور شناسایی لاین های اوتایپ چغندرقند مقاوم به پوسیدگی ریشه ریزوکتونیایی، تعداد 51 لاین اوتایپ به همراه شاهد مقاوم و حساس در میکروپلات های ایستگاه اکباتان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان در سال 1400 ارزیابی شدند. برای آلوده سازی مصنوعی بوته ها، جدایه Rh133 از قارچ Rhizoctonia solani- AG2-2 بر روی بذر ذرت تکثیر و در کنار ریشه های 63 روزه چغندرقند قرار داده شد. در پایان فصل، ریشه ها برداشت و بر اساس مقیاس یک تا نه نمره دهی انجام و شاخص بیماری و شاخص برداشت بر مبنای آن برآورد شدند. مقایسه میانگین ژنوتیپ ها نشان داد اوتایپ های شماره 9 (FCOT 990084) و 19 (FCOT 990094) به ترتیب با مقادیر 55/3و76/3 واحد کمترین مقدار شاخص بیماری و با مقادیر 49/82 و 49/32 درصد بالاترین شاخص برداشت را به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج تجزیه خوشه ای 48 ژنوتیپ چغندرقند تحت شرایط میکروپلات به پنچ گروه تقسیم شدند بین این گروه ها از نظر تعداد بوته، تعداد ریشه، شاخص بیماری و شاخص برداشت اختلاف معنی داری وجود داشت. اوتایپ های شماره4 (FCOT 990079)،9 (FCOT 990084)، 19 (FCOT 990094)، 30 (FCOT 990105)، 47 (FCOT 990122) و رقم شاهد مقاوم 52 (Check1) در گروه شماره 5 قرار گرفتند که بالاترین مقدار شاخص برداشت و پایین ترین شاخص بیماری را به خود اختصاص دادند. گروه بندی ژنوتیپ های اوتایپ بر اساس شاخص SIIG نشان داد ژنوتیپ های شماره 19 (FCOT 990094) و 9 (FCOT 990084)، 30 (FCOT 990105)، 4 (FCOT 990079)، 47 (FCOT 990122) به ترتیب با مقادیر0/854 و 0/824، 0/741، 0/708 و 0/701  نزدیک ترین ژنوتیپ ها به ژنوتیپ های ایده آل از لحاظ مقاومت به ریزوکتونیا بودند.