ارائه مدل علی پیش بینی اهمال کاری تحصیلی از طریق هیجان های تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با واسطه گری کمال گرایی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر ارایه مدل علی پیش بینی اهمال کاری تحصیلی از طریق هیجان های تحصیلی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با واسطه گری کمال گرایی دانش آموزان هنرستان های دخترانه شهر شیراز بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش جزء روش توصیفی همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان هنرستان های دخترانه شهر شیراز در سال تحصیلی 1400 -1399 به تعداد 8100 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعداد 200 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سواری (1390)، هیجانات تحصیلی Pekrun و همکاران (2002)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی Pintrich and De Groot (1990)، کمال گرایی Terri-Short و همکاران (1995) بود. تحلیل داده ها در سطح استنباطی از ضریب ماتریس همبستگی مرتبه صفر و رگرسیون چندمتغیره به روش متوالی هم زمان بر اساس مدل Baron and Kenny (1986) انجام شد. یافته ها حاکی از آن بود که راهبردهای شناختی، راهبردهای فراشناختی و باورهای انگیزشی به نحو منفی و معنی داری اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می نماید؛ هیجانات مثبت به نحو منفی و معنی دار و هیجانات منفی به طور مثبت و معنی داری اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می نمایند؛ کمال گرایی مثبت به نحو منفی و معنی دار و کمال گرایی منفی به نحو مثبت و معنی دار اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی می نماید؛ کمال گرایی نقش واسطه گری معنی دار در ارتباط بین یادگیری خودتنظیم و هیجانات تحصیلی با اهمال کاری تحصیلی ایفا می کند. همچنین مدل از برازش قابل قبولی برخوردار بوده است.