تاثیر داربست پلی کاپرولاکتان حاوی عصاره متانولی برگ مورد و نانوذره نقره بر التیام زخم و خاصیت ضد میکروبی در زخم سوختگی عفونی شده با استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در موش صحرایی

با توجه به نقش مهم استافیلوکوکوس اریوس در عفونت زخم سوختگی، هدف از این مطالعه بررسی اثر داربست پلی کاپرولاکتان همراه با عصاره مورد در ترمیم عفونت سوختگی القا شده بوسیله استافیلوکوکوس اریوس در موش صحرایی بود.

در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 42 سر رت به 7 گروه مساوی تقسیم شدند. بعد از بیهوشی رت ها سوختگی درجه دو در ناحیه پشت گردن موش ها ایجاد شد و استافیلوکوکوس اریوس مقاوم به متی سیلین به طور یکنواخت به ناحیه زخم تلقیح شد. زخم موش ها روزانه با داربست پلی کاپرولاکتان، پلی کاپرولاکتان-مورد %1،پلی کاپرولاکتان-مورد%5/0، پلی کاپرولاکتان-نانوذره، پلی کاپرولاکتان-مورد-نانوذره تیمار شدند. خصوصیات ضد میکروبی، درصد التیام زخم، مساحت زخم، غلظت مالون دی آلدهاید و نیتریک اکساید رت ها اندازه گیری شد. داده با کمک نرم افزار گراف پد و تست توکی و آنوا آنالیز شدند.     

نتایج پاتولوژی نشان دهنده اثربخشی داربست های حاوی عصاره مورد در مقایسه با نمونه های کنترل بود. در مطالعات باکتریولوژیکی پلی کاپرولاکتون حاوی  عصاره مورد، بهتر از پلی کاپرولاکتون بدون افزودن عصاره، موجب توقف رشد باکتری استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین شد. همچنین در گروه پلی کاپرولاکتان حاوی مورد، کاهش مالون دی آلدهید و نیتریک اکساید نسبت به بقیه گروه های مورد مطالعه مشاهده شد.

بر اساس نتایج داربست پلی کاپرولاکتون حاوی عصاره گیاه مورد نقش مهمی در تسریع ترمیم سوختگی، کاهش مدت زمان لازم برای بهبود کامل زخم و همچنین جلوگیری از پیشرفت عفونت زخم ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس مقاوم به متی سیلین داشت.