بررسی ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی مقیاس خود ارزیابی خطر سقوط در سالمندان
شناسایی عوامل خطر سقوط به منظور پیشگیری از وقوع حادثه و کاهش هزینه های ناشی از آن ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با هدف ترجمه و تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی مقیاس خود ارزیابی خطر سقوط در سالمندان انجام گرفته است.
پژوهش حاضر مطالعه ای روش شناختی است که بر روی 60 نفر از سالمندان عضو کانون بازنشستگی شهر قم در سال 1400 انجام شد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند .ترجمه بر اساس روش پسرو- پیشرو انجام گرفت. سپس روایی صوری، محتوا، و سازه ی پرسشنامه تعیین گردید. به منظور تعیین روایی سازه از مقایسه گروه های شناخته شده (سالمندان با و بدون سابقه سقوط)، روایی همگرا و واگرا استفاده شد. تعیین پایایی مقیاس با تحلیل همسانی درونی انجام شد.
نتایج تحلیل مقایسه گروه های شناخته شده نشان داد میانگین نمره مقیاس خود ارزیابی خطر سقوط در سالمندان با سابقه سقوط بیشتر از سالمندان بدون سابقه سقوط است. همبستگی معنی دار بین نمرات حاصل از مقیاس خطر سقوط با آزمون زماندار برخاستن و برگشت (001/0 >, P428/0r=)، و آزمون نشستن و برخاستن 30 ثانیه (01/0 >, P 333/0r=) روایی سازه را مورد تایید قرارداد. محاسبه ضریب کودر ریچاردسون موید همسانی درونی چک لیست (624/0) بود.
در مطالعه حاضر روایایی و پایایی مقیاس خودارزیابی خطر سقوط مورد تایید قرار گرفت. با توجه به کاربرد ساده و جامع مقیاس در بررسی ارزیابی خطر سقوط و نیزمداخلات پیشگیری از سقوط سالمندان قابل استفاده میباشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.