بررسی استفاده از میدان مغناطیسی موضعی با فرکانس بسیار پایین بر سطح خواب آلودگی در پرستاران شب کار: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
پرستاران شب کار به واسطه تغییر در الگوی خواب، در طی روز در معرض عوارض ناشی از بی خوابی قرار می گیرند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر میدان مغناطیسی موضعی با فرکانس بسیار پایین بر سطح خواب آلودگی در زمان استراحت پرستاران شب کار انجام شد.
در این کارآزمایی بالینی متقاطع یک سوکور، 28 پرستار به طور تصادفی در دو گروه 14 نفری تابش و کنترل تقسیم شدند. گروه تابش طی 4 هفته، 8 مرتبه، بعد از شیفت شب تحت تابش میدان مغناطیسی با شدت 200 میکروتسلا و فرکانس 10 هرتز به مدت 10دقیقه در ناحیه مرکزی سر قرار گرفتند. پروتکل اجرایی گروه کنترل مانند گروه تابش، اما بدون اعمال میدان مغناطیسی بود. به مدت 2 هفته (دوره شست وشو) مداخله ای صورت نگرفت و پروتکل فوق با جابه جایی گروه ها مجددا تکرار شد. به منظور ارزیابی سطح خواب آلودگی از مقیاس درجه بندی خواب آلودگی استنفورد استفاده شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها:
در بررسی نتایج، تفاوت معناداری بین میانگین نمره خواب استنفورد در دوره اول و دوره دوم در بین گروه ها مشاهده نشد (30/0=P). همچنین تفاوت معناداری بین دوره های زمانی و ترتیب قرار گرفتن در هر دوره (اثر دوره=96/0، اثر انتقال=97/0)دیده نشد.
نتیجه گیری:
اثرگذاری میدان مغناطیسی موضعی بر بهبود خواب پرستاران شب کار معنادار نبود. علت آن ممکن است در به هم خوردن ریتم خواب شبانه روزانه پرستاران، آلودگی صوتی و روشنایی روز باشد نه اضطراب ناشی از شرایط کاری که میدان مغناطیسی بتواند بر آن تاثیر گذار باشد٬ البته در این خصوص نیاز به بررسی و تحقیق بیشتری است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.