پیش بینی سنکوپ وازوواگال براساس متغیرهای توجه درون پرداز و حساسیت اضطرابی

 سنکوپ وازوواگال شایع ‌ترین نوع سنکوپ است. حملات سنکوپ مکرر می ‌تواند تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی مبتلایان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی سنکوپ وازوواگال توجه درون‌ پرداز و حساسیت اضطرابی انجام شد.

 روش تحقیق مطالعه حاضر، تحلیلی و از نوع آزمایش‌-کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، شامل بیماران مبتلا‌به سنکوپ وازوواگال مراجعه‌کننده به بیمارستان مرکز قلب تهران در سال 1400 می‌ باشد. به شیوه نمونه‌ گیری هدفمند، تعداد 50 بیمار مبتلا‌به سنکوپ وازوواگال و 54 فرد سالم انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ ها شامل ارزیابی چندبعدی آگاهی درون ‌پرداز و شاخص حساسیت اضطرابی بود. تحلیل داده ‌ها با روش آماری تحلیل رگرسیون لجستیک و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 در سطح 05/0 انجام شد.

یافته‌ ها: 

نتایج آزمون هاسمر‐لمشو (346/0=P، 9/8=χ2) نشان‌دهنده نیکویی برازش مدل بود. طبق نتایج آزمون رگرسیون لجستیک، برآورد ضریب برای متغیر حساسیت اضطرابی برابر با 074/0- و برای متغیر توجه درون‌پرداز برابر با 018/0 بود.

نتیجه‌ گیری: 

براساس نتایج به‌دست‌آمده، متخصصان حوزه سلامت می ‌توانند در مورد بیماران سنکوپ وازوواگال با طراحی اقداماتی مبتنی‌بر افزایش توجه درون‌ پرداز و کاهش حساسیت اضطرابی، این بیماران را در جهت بهبودی و کاهش حملات سنکوپ یاری رسانند.