بهبود شاخص های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل لیلیوم (Lilium longiflorum) تحت تاثیر قارچ میکوریزا و فسفر

در این پژوهش اثرکاربرد فسفر (فسفات آمونیوم) در سطوح مختلف (0،50،100 و 150 میلی گرم در لیتر) و قارچ میکوریزا شامل دو سطح مصرف و عدم مصرف (50 میلی گرم قارچ در 5 کیلوگرم خاک) به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار روی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل لیلیوم رقم "رویال ترینیتی" مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای ارتفاع ساقه، قطر غنچه، طول برگ (در دو ناحیه)، میانگین وزن پیاز، عمر پس از برداشت گل، قند محلول و نامحلول، فسفر و پتاسیم در تحقیق حاضر بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس برای کلیه صفات مورد مطالعه نشان داد که اثر متقابل فسفر و قارچ در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود لذا مقایسه میانگین اثر متقابل فسفر و قارچ برای کلیه صفات مورد مطالعه انجام شد. با توجه به نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل قارچ و کاربرد فسفر، بیشترین ارتفاع ساقه و عمر پس از برداشت گل لیلیوم مربوط به تلقیح با قارچ و عدم کاربرد فسفر بود. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین وزن پیاز و طول برگ در هنگام تلقیح با قارچ و کاربرد فسفر بدست آمد. بیشترین قطر غنچه نیز در عدم تلقیح با قارچ و کاربرد 100 میلی گرم در لیتر فسفات پتاسیم بدست آمد. بطورکلی نتایج نشان داد که کاربرد مقادیر مختلف فسفر و قارچ میکوریزا، تمامی صفات مورد بررسی را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش دادند.