بررسی عیار پادتن حاصله از واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ H9N2 در بلدرچین های ژاپنی با استفاده از واکسن دوگانه نیوکاسل- آنفلوانزا

آنفلوانزای پرندگان یکی از مخاطره انگیزترین بیماری های ویروسی برای گله های طیور است که واکسیناسیون می تواند به عنوان یکی از مهم ترین راه کارهای کنترل بیماری باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی عیار پادتن حاصله از واکسیناسیون علیه ویروس آنفلوانزای تحت تیپ H9N2 در بلدرچین های ژاپنی با استفاده از واکسن دوگانه نیوکاسل- آنفلوانزا بود. بدین منظور، تعداد 108 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در 3 گروه با 3 تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. از روز اول تا انتهای دوره، شرایط پرورشی برای تمامی بلدرچین ها یکسان و تفاوت تنها در برنامه واکسیناسیون بود. واکسیناسیون در گروه اول به صورت دریافت واکسن دوگانه نیوکاسل-آنفلوانزا (CEVAC-NEW FLU  H9 K) در 7 روزگی، در گروه دوم به صورت دریافت واکسن از همان نوع در 10 روزگی و در گروه سوم (شاهد) بدون دریافت واکسن بود. آزمون HI (Haemagglutination Inhibition test) پس از 2 نوبت خونگیری از ورید بالی در روزهای 25 و 35، متعاقب واکسیناسیون به عمل آمد. تحلیل آماری توسط آزمون توکی نشان داد که میانگین عیار پادتن ضد ویروس آنفلوانزا در سرم پرندگان گروه های واکسینه شده، اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشت (05/0<p)، به طوری که در این گروه ها، مقدارش بالاتر از میزان آن در سرم پرندگان گروه شاهد بود. همچنین میانگین عیار پادتن مذکور در سرم پرندگانی که واکسن را در 7 روزگی دریافت کرده بودند، بیشتر بود. با استناد به یافته های تحقیق حاضر و نیز پایین بودن سن کشتار در گله های بلدرچین گوشتی، انجام واکسیناسیون سریع علیه عامل بیماری آنفلوانزا در هفته اول پرورش، برای دست یابی به عیار پادتن محافظت کننده، ضروری به نظر می رسد.