شیوع و عوامل خطر دردهای اسکلتی-عضلانی مرتبط با نوازندگی هنرجویان موسیقی دختر در تهران

 هنرجویان موسیقی دختر، در مقایسه با پسران هنرجو، شیوع بیشتری از دردهای اسکلتی- عضلانی را نشان می دهند. وضعیت بدنی نامناسب هنگام نواختن، از عوامل کلیدی ایجاد دردهای اسکلتی- عضلانی دراین گروه می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان شیوع دردهای اسکلتی-عضلانی؛ همچنین تعیین عوامل مرتبط با آن در هنرجویان موسیقی دختر بود.
روش کار: مطالعه ی مقطعی در بازه ی زمانی مهر ماه تا آذر ماه سال تحصیلی 1401-1400 با روش نمونه گیری آسان انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه ی خودگزارشی، مقیاس عددی میزان شدت درد و Nordic جمع آوری شد. رفتار وضعیت بدنی هنرجویان نیز با استفاده از روش Entire Body Assessment Rapid ارزیابی شد. از آمار توصیفی برای بررسی داده ها استفاده شد. جهت تعیین ارتباط بین متغیرهای مطالعه با شیوع درد، از آزمون های همبستگی و Chi-square استفاده شد. سطح معنی داری 0/05 در نظرگرفته شد.
یافته ها: در مجموع، 243 هنرجوی هنرستان موسیقی دخترانه ی دولتی تهران وارد مطالعه شدند. نتایج نشان داد 80 نفر از مشارکت کنندگان (65 درصد) دچار دردهای اسکلتی- عضلانی بودند. بیشترین محل درد گزارش شده مربوط به نواحی گردن (7/ درصد)، شانه ها (24/7)، کمر (23/9 درصد) و مچ دست (22/6 درصد) بود. هنرجویانی که بزرگتر بودند و رفتار وضعیت بدنی نامناسب داشتند به طور معنی داری (به ترتیب: 0/002 = P و 0/001 =P) بیشتر دچار دردهای اسکلتی- عضلانی می شدند. همچنین ارتباط معنی داری بین نوع ابزار موسیقی و دردهای اسکلتی- عضلانی وجود داشت (0/018 = P). ارتباط معنی داری بین سابقه ی نوازندگی، مدت تمرین و پایه ی تحصیلی با دردهای اسکلتی- عضلانی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته های مطالعه تایید کرد دردهای اسکلتی- عضلانی مهم ترین مشکل سلامتی بین هنرجویان موسیقی دختر می باشد. در نتیجه، آموزش وضعیت صحیح بدنی برای پیشگیری از دردهای اسکلتی- عضلانی در آنان مهم به نظر می رسد.