اثربخشی درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر اضطراب مرگ و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

 یکی از نگرانی های اصلی بیماران مبتلا به دیابت، فکرکردن به مرگ است که با استرس و اضطراب همراه است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر اضطراب مرگ و استرس ادراک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع دو صورت گرفت.

 این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود که در سال 1400 روی 40 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 تحت پوشش انجمن خیریه حمایت از بیماران دیابتی کل کشور انجام شد. افراد فوق به شیوه نمونه گیری هدفمند گزینش و به روش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جای‫دهی شدند. برای گروه آزمایش در کنار درمان‫های معمول، 8 جلسه 90 دقیقه ای جلسات درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد انجام شد. برای جمع آوری داده ها از از پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر و همکاران (1970) و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام گرفت.

 میانگین نمرات اضطراب مرگ در مراحل قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب 9/15 و 6/10 و در گروه کنترل به ترتیب 9/10 و 8/90  بود. همچنین میانگین نمرات استرس ادراک شده در مراحل قبل و بعد از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب 27/65 و 19/65 و در گروه کنترل به ترتیب 26/45 و 26/05 بود. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که میانگین اضطراب مرگ و استرس ادراک شده در گروه آزمایش، پس از مداخله حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش پیدا کرده و این تاثیر در مرحله پیگیری نیز پایدار بوده است (P<0/01).

 نتایج نشان داد که مداخله حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد منجر به بهبود اضطراب مرگ و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می شود. بنابراین استفاده از این مداخله برای توانمندسازی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو پیشنهاد می شود.