نقش رهبران دانشگاهی در ارتباط با بالندگی اعضای هیئت علمی (مطالعه موردی: دانشگاه شهید بهشتی)

هدف پژوهش حاضر، تبیین نقش رهبران دانشگاهی در ارتباط با بالندگی اعضای هییت علمی دانشگاه شهید بهشتی است و بر اساس نوع هدف، توسعه‏ای و به لحاظ روش، کیفی است. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی با تعداد 10 نفر از اعضای هییت علمی و مدیران و روسای دانشگاهی در حوزه آموزش عالی که دارای اطلاعات غنی و کلیدی در خصوص موضوع پژوهش بودند به عنوان جامعه موردمطالعه انتخاب و مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. پس از انجام مصاحبه، متن مصاحبه‏ها با استفاده از تحلیل مضمون تجزیه وتحلیل شدند. نتایج حاصل از این پژوهش، 81 زیرمقوله (مفاهیم) مرتبط با نقش رهبری دانشگاهی در ارتباط با بالندگی اعضای هییت علمی را در 12 مولفه اصلی و قابل دسته بندی در سه طبقه کلی بعد فردی، ساختاری- تشکیلاتی و فراسازمانی نشان می دهد. بعد فردی شامل چهار مولفه انگیزشی، نگرشی، ویژگی های شخصیتی و تعهد حرفه ای؛ بعد ساختاری - تشکیلاتی شامل شش مولفه ساختاری، فرهنگ سازمانی، قوانین و مقررات، ارتباطات سازمانی، تکنولوژی سازمانی و مدیریت سازمان و بعد فراسازمانی در قالب دو مولفه اجتماعی و اقتصادی بودند.