الزامات تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در دادرسی افتراقی کودکان بزه دیده

پلیس در میان تمامی نهادهای عدالت کیفری که با کودکان ارتباط دارند، به علت مواجهه مستقیم با این قشر، نقشی بنیادین در روند دادرسی ایفا می کند. این موضوع سبب شده که یکی از مهمترین جلوه های افتراقی سازی دادرسی کیفری، کنش متفاوت پلیس در مواجهه با بزه دیدگی کودکان تلقی شود. این مقاله با هدف بررسی جایگاه پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در دادرسی افتراقی کودکان بزه دیده به رشته تحریر درآمده است. در این راستا ضمن تبیین شاخص های موضوع، وضعیت موجود بررسی و با نگرشی به اسناد بین المللی، وضعیت مطلوب تبیین می شود.

پژوهش کنونی به روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است؛ همچنین گردآوری اطلاعات به روش اسنادی و از طریق مطالعه قوانین، اسناد بین المللی و منابع معتبر انجام شده است.

یافته ها: 

براساس یافته های پژوهش، در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان به نقش پلیس در موضوع بزه دیدگی کودکان، توجه چندانی نشده است و در لایحه پلیس ویژه نیز با وجود پیش بینی تدابیر مناسب و قابل دفاع، در برخی از حوزه ها مانند آگاه سازی کودکان بزه دیده از روند رسیدگی و امنیت کودکان بزه دیده، نقایصی ملاحظه می شود.

نتیجه گیری:

 در حقوق ایران تدابیر منسجمی در زمینه امنیت کودکان در روند دادرسی، وظیفه پلیس در آشنا کردن کودکان بزه دیده با حقوقشان، تعامل پلیس و سازمان های مردم‎نهاد، حضور پلیس ویژه در دادرسی اطفال و نوجوانان بزه دیده در مراجع اختصاصی و حضور موثر بانوان پلیس در رسیدگی به موضوع بزه‎دیدگی کودکان، پیش بینی نشده است.