مقایسه اثربخشی بسته ی ارتباطی والد-کودک با درمان تعامل والد-کودک بر اختلالات عاطفی و رفتاری و استواری کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی: مطالعه موردی

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بسته ی ارتباطی والد-کودک با درمان تعامل والد-کودک بر اختلالات عاطفی و رفتاری و استواری کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی 6 تا 12 سال بود که به روش نیمه تجربی با طرح تک آزمودنی انجام شد. در این پژوهش 12 بار اندازه گیری (4 بار به عنوان خط پایه، 4 بار طی درمان و 4 بار نیز در مرحله ی پیگیری) صورت گرفت. از بین مادران دارای کودک 6 تا 12 سال با اختلال کم توجهی بیش فعالی مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر اصفهان در سال 1398 به همراه کودکانشان، 6 مادر-کودک (12 نفر) به شیوه دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بسته ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهه رفتاری کودک آخنباخ (EBPL) و مقیاس پایداری و پشتکار کودکان (PS) بود. برای گروه اول به مدت 11 جلسه بسته ارتباطی والد-کودک و برای گروه دوم 12 جلسه درمان تعامل والد-کودک اجرا شد. در این پژوهش از ضرایب تاثیر داده ها استفاده شد و فراز و فرود متغیر وابسته ، پایه ی داوری میزان تغییر به شمار رفت. همچنین، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد بسته ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک بر اختلالات درونی سازی و برونی سازی کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی 6 تا 12 سال اثر نداشتند؛ لیکن بسته ارتباطی والد-کودک و درمان تعاملی والد-کودک بر استواری کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی 6 تا 12 سال تاثیر داشته اند. بر اساس نتایج تنها بسته ارتباطی والد-کودک دارای اثرات پایدار بوده است. بنابراین، بسته ارتباطی والد-کودک می تواند نقش مهمی را در بهبودی پایدار استواری در کودکان با اختلال کم توجهی بیش فعالی 6 تا 12 سال ایفا کند.