بررسی نقش جوسازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی با میانجی گری دانش آفرینی سازمانی (مطالعه موردی معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختیاری)

هدف پژوهش بررسی نقش جو سازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی بواسطه دانش آفرینی سازمانی بود.

جامعه پژوهش کلیه معلمان مقطع متوسطه دوم استان چهارمحال و بختیاری، که تعداد آنان برابر با 2687 نفر که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی بر مبنای فرمول کوکران 337 نفر تعیین شد. روش پژوهش کمی از نوع مطالعات همبستگی و رویکرد مدل سازی معادله ساختاری کوواریانس محور است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های جوسازمانی نوآورانه سیگل و کایمر (1978)، تاب آوری سازمانی پرایاگ و همکاران (2018) و دانش آفرینی سازمانی مدل نوناکاو تاکوچی (2018) استفاده شد. پایایی و روایی پرسشنامه ها با تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی بررسی شد، مقادیر پایایی پرسشنامه ها تاب آوری سازمانی (93/0)، جوسازمانی نوآورانه (97/0)، دانش آفرینی سازمانی (94/0) بود. تحلیل داده ها از نرم افزار Amos23 استفاده شد.

یافته ها:

 نشان داد جوسازمانی نوآورانه اثر مثبت و معنادار بر تاب آوری سازمانی بواسطه دانش آفرینی سازمانی در سطح 001/0 دارد. جوسازمانی نوآورانه بر تاب آوری سازمانی معلمان از طریق دانش آفرینی سازمانی با اثرکل و ضریب 89/0 و با اثرغیرمستقیم و ضریب 0.73 در سطح 0.001 معنی دار بود.

نتیجه گیری:

 به متولیان آموزش و پرورش پیشنهاد می شود به توانمندسازی معلمان و به ایجاد چشم انداز مشترک و ارتباطات صادقانه، و شفاف در مدرسه بپردازند.