الگوی بهینه کیفیت گزارشگری مالی در ایران از دیدگاه سرمایه گذاران و سایر گروه های ذینفع

هدف از پژوهش حاضر تعیین الگویی بهینه برای کیفیت گزارشگری مالی از دید گروه های ذینفع می باشد. در این پژوهش متغیرهای موثر بر کیفیت گزارشگری مالی که از طریق مصاحبه با گروه های ذینفع (تهیه کنندگان، حسابرسان، سهامداران و پژوهشگران) به روش تیوری زمینه بنیان استخراج شده، بر روی سه شاخص ارزیابی کیفیت گزارشگری مالی مبتنی بر مدل تعدیل شده جونز (1995)، مدل تعدیل شده دچو و دیچو (2002) و مدل فرانسیس و همکاران (2005) بر روی نمونه ای متشکل از 120 شرکت پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران برازش گردید. تا از این طریق مشخص گردد کدام متغیرهای مدنظر گروه های ذینفع می تواند به نحو مطلوب کیفیت گزارشگری مالی را تبیین نماید. نتایج نشان داد که عوامل موثر از دیدگاه گروه ها ، متفاوت می باشند و تفاوت بین دیدگاه های گروه های ذینفع مشهود است . پس از تعیین خطای نوع اول و دوم با توجه به اینکه مدل تبیین کیفیت گزارشگری مالی از دیدگاه حسابرسان دارای کمترین خطا بود .