نقد داستان بازنویسی شده زال و رودابه از منظر متن و تصویر

شاهنامه از آثار فاخر و ارزشمند ادبیات فارسی به شمار می رود و همواره از آن به عنوان سند هویت ملی و فرهنگی ایران یاد می شود. معرفی شخصیت های ملی و اسطوره ای در بازنویسی داستان های شاهنامه، برای گروه سنی کودک امری ضروری است و مخاطب کودک را در شناسایی بهتر قهرمانان ملی و حماسی یاری می دهد. نکته قابل تامل در این بازنویسی ها این است که با وجود اینکه هنر داستان پردازی و تصویرسازی فردوسی یکی از ویژگی های برجسته شاهنامه است؛ آیا نیاز به تصویرسازی داستان های شاهنامه برای گروه سنی کودک و نوجوان با تصاویر و شیوه های متنوع ضروری است؟ مخاطب چگونه در میان تصاویر متفاوت و متنوع قهرمانان، به شخصیت و هویت واقعی شان پی ببرد؟ و از آن ها الگوبرداری کند؟ در داستان های بازنویسی شده شاهنامه، تصویرسازی های متنوع و گوناگونی از قهرمانان ملی و اسطوره ای ارایه شده است؛ ولی نتوانسته اند آن گونه که در خور شاهنامه و شخصیت های اسطوره است، آن ها را به مخاطب معرفی کنند. ارایه چهره و ویژگی های فیزیکی و درونی متناسب با شخصیت های اسطوره ای مساله مهمی است که در بازنویسی ها باید بیشتر به آن توجه شود. هدف این پژوهش نقد و بررسی داستان بازنویسی شده زال و رودابه از منظر متن و تصویر به شیوه تحلیل محتوای متن و بررسی اسناد کتابخانه ای است. نتایج پژوهش نشان داد که نوع پوشش، رنگ لباس و طراحی شکل ظاهری شخصیت ها با متن اصلی و نگاره های شاهنامه چندان مطابقت ندارد و مخاطب کودک با تصاویر متفاوتی از شخصیت زال در داستان ها مواجه می شود.