اثر گیاهان پوششی تابستانه و فاصله ردیف بر مدیریت علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکرد باقلا (Vicia faba L)

این مطالعه به منظور بررسی اثر بقایای گیاهان پوششی تابستانه و فواصل بین ردیف باقلا بر جمعیت علف های هرز، عملکرد واجزای عملکرد باقلا (رقم برکت) انجام گرفته است.

آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کرتهای دو بار خرد شده در سه تکرار در مرکز خدمات کشاورزی شهرستان بندرگز در تیرماه 1398 انجام شد. نوع گیاهان پوششی (ماش، ارزن و بدون گیاه پوششی)، فاصله بین ردیف باقلا (25، 35، 45 و 55 سانتی متر) و تداخل علف های هرز (وجین و عدم وجین) به ترتیب در کرت اصلی، فرعی و فرعی فرعی قرار گرفتند.

استفاده از بقایای گیاه پوششی ماش و ارزن به خصوص ارزن در کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز موثر بود. بیشترین تعداد غلاف در متر مربع در در بقایای گیاه پوششی ارزن در فاصله بین ردیف 25سانتیمتری و وجین علفهای هرز مشاهده شد. بیشترین و کمترین وزن صد دانه به ترتیب در بقایای ارزن و بدون گیاه پوششی دیده شد. نتایج نشان داد که در شرایط عدم وجین و وجین علف های هرز، بقایای ارزن به ترتیب با 12/2870 و 43/5049 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند.

نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که استفاده از بقایای گیاهان پوششی به تنهایی قادر به کنترل کامل علفهای هرز نیست و کاهش فواصل بین ردیف در تلفیق با کاشت گیاهان پوششی می تواند نقش موثری در کنترل علفهای هرز و بهبود عملکرد گیاه زراعی داشته باشد.