ارزیابی طبیعت دوستی (بیوفیلیا) بر سرزندگی و شادابی زیست بوم شهری؛ موردپژوهی: مجتمع-های منتخب در منطقه 22 تهران

از جنبه واژه شناسی اصطلاح «بیوفیلیا» به معنی «دوست داشتن حیات یا سیستم های واجد حیات» می-باشد و دوستدار طبیعت و حیات بودن است. مساله پژوهش حاضر این است که بیوفیلی چه تاثیری بر شادابی و سرزندگی شهری دارد؟ پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی و پیمایشی می باشد؛ لذا از ابزار پرسشنامه جهت جمع آوری داده ها و از نرم افزار آماری SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. لازم به ذکر است از آزمون های آماری همبستگی جهت بررسی روابط متغیرها، تی تک نمونه ای جهت مقایسه جامعه اماری با میانه نظری و رگرسیون چند متغیره جهت بررسی تاثیرگذاری مولفه های گرایش به طبیعت و سرزندگی ساکنان استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری بین معیارهای بیوفیلی معماری مجتمع های مسکونی و شادابی وجود دارد؛ چنان چه که مولفه طبیعت گرایی بیشترین تاثیر را بر حصول آن داشته و وجود طبیعت تاثیر غیرمستقیم بر حس سرزندگی ساکنین مجتمع داشته است. لذا تایید می شود که حضور طبیعت در مجتمع های مسکونی به عنوان یک فضای گردهم آورنده باعث تعاملات اجتماعی بالاتر و درپی آن شادمانی بیشتر ساکنین در مجتمع های مسکونی می‌شود.