ارزیابی مدل های جنگل تصادفی و هیبریدی سری زمانی در شبیه سازی دومتغیره هدایت الکتریکی

پارامترهای کیفی رودخانه اعم از هدایت الکتریکی وابستگی زیادی به تغییرات دبی جریان دارند. اضافه شدن پارامتر دبی جریان به شبیه سازی این پارامتر می تواند قطعیت نتایج شبیه سازی را افزایش دهد. به همین دلیل در این مطالعه جهت مدل سازی مقادیر هدایت الکتریکی در ایستگاه های گردیعقوب، کوتر و بیطاس در زیرحوضه مهابادچای با درنظرگرفتن مقادیر دبی جریان، از مدل های جنگل تصادفی، CARMA و CARMA-GARCH استفاده شد. در این خصوص از مقادیر ماهانه هدایت الکتریکی و دبی جریان در دوره آماری 1365 تا 1397 بهره گرفته شد. نتایج بررسی ها با استفاده از آماره نش- ساتکلیف، جذر میانگین مربعات خطا و نمودار ویالونی موردبررسی و مقایسه قرار گرفت. مقادیر آماره های جذر میانگین مربعات خطا و نش- ساتکلیف بیانگر بهبود نتایج شبیه سازی مدل CARMA-GARCH نسبت به مدل CARMA در دو ایستگاه بیطاس و کوتر و هم چنین مرحله آموزش در ایستگاه گردیعقوب بود. نتایج نشان داد که تلفیق مدل غیرخطی و خطی توانسته است میزان خطای مدل سازی را در هر سه ایستگاه گرد یعقوب، کوتر و بیطاس در مرحله آموزش به ترتیب 56/9، 70/9 و 68/21 درصد بهبود بخشد. بررسی نمودارهای ویالونی حاکی از دقت و عملکرد قابل قبول مدل های CARMA و CARMA-GARCH نسبت به الگوریتم جنگل تصادفی بود. به طور کلی نتایج بیانگر آن است که مدل های سری زمانی از دقت بالاتری در شبیه سازی دومتغیره مقادیر هدایت الکتریکی در منطقه موردمطالعه برخوردار هستند.