بهبود عملکرد آیرودینامیکی یک توربین بادی با جت دمشی و بهینه سازی گشتاور تولید شده با استفاده از روش تاگوچی

بهبود جدایش جریان اطراف توربین بادی محور افقی فاز ششم با تعبیه جت هوا بررسی شد. با استفاده از روش تاگوچی و با بهره گیری از پارامترهای کنترلی، ترکیب های بهینه و سطح اهمیت پارامترها در افزایش تولید گشتاور با استفاده از تجزیه و تحلیل نسبت سیگنال به نویز و واریانس به دست آمدند و گشتاورها بهینه شدند. مشخص شد که میزان اهمیت پارامترها بر افزایش گشتاور به ترتیب اهمیت شامل نسبت سرعت، موقعیت وتری و موقعیت طولی می باشد. در این راستا توربینی شامل دوازده جت به عرض 04/0 وتر محلی در موقعیت های وتری 1/0-3/0-5/0 و 7/0 با نرم افزار فلوینت 2/18 و مدل آشفتگی kω- SST شبیه سازی و حل عددی انجام شد. مکان های طولی شامل سه قسمت بیرونی، میانی و داخلی هستند. نسبت های سرعت برای جت خروجی برابر 2/0،1/4،2/2، 8/2 و 2/3 می باشند. نتایج نشان دادند تغییرات گشتاور وابسته به تغییر در پارامترهایی بی بعد نظیر نسبت سرعت جت ، موقعیت وتری و موقعیت طولی می باشد. اثرات آیرودینامیکی جت دوتایی، سه تایی و چهارتایی با جت تکی مقایسه و افزایش گشتاور به واسطه بهبود الگوی جریان در اثر اتصال مجدد جریان جدا شده از سطح تیغه علی الخصوص در قسمت نوک تیغه ملاحظه گردید. جت های بیرونی بر افزایش گشتاور تاثیر گذارتر بودند و در بهترین حالت، گشتاور تولید شده به واسطه ی جتT1به میزان 132% یعنی بیش از دو برابر افزایش یافت و به عنوان اوج افزایش گشتاور گزارش شد.