مرجعیت علمی قرآن کریم و تاثیر آن در روش فلسفه اسلامی

از جمله معانی و تفسیرهای مطرح برای مرجعیت علمی قرآن، اثرگذاری معنادار آن در یک حوزه دانشی است که شامل عرصه برون علمی (نظیر مبادی و روش آن علم) و نیز عرصه درون علمی (نظیر مسایل و نظریات مطرح در آن علم) می شود. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به بررسی اثرگذاری تعالیم قرآنی و وحیانی بر روش فلسفی می پردازد و ضمن تبیین شاخصه های روش فلسفی، در صدد است تا نشان دهد که هر چند روش فلسفی (یعنی روش برهانی و یقینی) مورد تایید قرآن است، اما یگانه راه کشف حقیقت نیست از این رو فلاسفه مسلمان با الهام از تعالیم قرآن کریم، به نقادی عقل و تعیین حد و حدود آن پرداخته و از اعتبار معرفت شناختی وحی و کشف و شهود در کنار آن سخن گفته اند و عقل منطقی و روش ارسطویی را یگانه راه کشف حقیقت نمی دانند.