بررسی میزان شیوع اختلال بی نظمی خلق اخلالگر و اختلالات همراه آن در دانش آموزان پسر 9 تا 12 ساله شهرستان بوشهر

یکی از اختلالات بحث برانگیز که اولین بار در DSM-5 مطرح شده است، اختلال بی نظمی خلق اخلالگر است، ویژگی اصلی این اختلال طغیان های مکرر و شدید خشم به صورت کلامی و رفتاری و تحریک پذیری به صورت مداوم است. این مطالعه باهدف بررسی میزان فراوانی  اختلال بی نظمی خلق اخلالگر و اختلالات همراه با آن انجام شده است.

شرکت کنندگان این پژوهش شامل 2063 دانش آموز 9 تا 12 ساله(پایه سوم تا ششم ابتدایی) در سال تحصیلی 1397 شهر بوشهر بود که به وسیله سه ابزار که عبارتند از 1- پرسشنامه خشم و تحریک پذیری محقق ساخته 2- پرسشنامه CSI-4 و 3-مصاحبه بالینی بر اساس DSM-5 مورد ارزیابی قرار گرفتند.

میزان شیوع اختلال بی نظمی خلق اخلالگر در کودکان 6/1 درصد بود. رگرسیون لجستیک چندمتغیره نشان داد بیش فعالی/کمبود توجه (2/03O=R و 0/01 =P) نافرمانی مقابله ای (5/96O=R و 0/001= P)، اختلال سلوک (3/52O=R و 0/003= P) اضطراب فراگیر (7/99O=R و 0/000 =P) و اضطراب اجتماعی (2/32O=R و 0/001= P) به طور معنی داری شانس اختلال همبود با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را دارا است. اختلال افسردگی و ویژگی های جمعیت شناختی به طور معنی دار شانس همبودی با اختلال بی نظمی خلق اخلالگر را نداشتند.

نتیجه گیری: 

نتایج این پژوهش نشان داد که میزان شیوع اختلال بی نظمی خلق اخلالگر نزدیک و مطابق با میزان فراوانی این اختلال با توجه به DSM-5 هست؛ و با اختلالات هیجانی و رفتاری نیز همبودی بالایی دارد.