اثرات پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و/یا پربیوتیک الیگوساکاریدهای مانان بر عملکرد رشد، استفاده از مواد مغذی، متابولیت های خون، باکتری های مدفوع و اقتصاد گوساله های دورگه

پیشینه:

 ممنوعیت استفاده از آنتی بیوتیک ها به عنوان محرک های رشد، راه را برای استفاده از پروبیوتیک ها و پربیوتیک ها به عنوان محرک های رشد در پرورش حیوانات هموار کرد.

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و/یا پربیوتیک الیگوساکاریدهای مانان بر عملکرد رشد، متغیرهای بیوشیمیایی خون و تعداد باکتری های مدفوع در گوساله های دورگه انجام شد.

تعداد 24 گوساله دورگه پانزده روزه به چهار گروه 6 تایی تقسیم و در معرض جیره های آزمایشی مختلف قرار گرفتند. گروه شاهد (T0) جیره پایه را بدون هیچگونه افزودنی دریافت کرد. گروه T1 رژیم غذایی پایه و پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس CFU/g 1010×2) را 1 گرم به ازای هر گوساله در روز و گروه T2 رژیم غذایی پایه و پربیوتیک (الیگوساکارید مانان) را 4 گرم به ازای هر گوساله در روز دریافت کردند. گوساله های گروه T3 رژیم غذایی پایه و سین بیوتیک (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، 5/0 گرم + مانان الیگوساکارید، 2 گرم به ازای هر گوساله در روز) را دریافت کردند. افزودنی های جیره در شیر مخلوط شدند.

نتایج تیمار90 روزه نشان داد که گوساله های گروه T3 و T1 وزن گیری (P<0.05) و قابلیت هضم ماده خشک بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند. تغذیه با پروبیوتیک اثرات مثبتی (P<0.05) را بر طول بدن در ماه اول، دوم و سوم در مقایسه با گروه شاهد داشت. غلظت پروتیین تام و گلوبولین سرم خون در گروه T1 در روزهای 30 و 90 و در گروه T3 در روز 90 بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.05). در همه گروه های تیمار T1)، T2 و (T3 تعداد اشریشیا کولی و کلیفرم های مدفوع در روزهای 15 و 30 مطالعه در مقایسه با گروه شاهد کمتر بود (P<0.05). علاوه بر این، در گروه T2 کاهش معنی داری در تعداد کلیفرم ها در روزهای 45 و 60 مطالعه مشاهده شد.

نتیجه گیری: 

افزودن لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس CFU/g 1010×2 یک گرم به ازای هر گوساله در روز و همچنین ترکیب لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، 5/0 گرم + الیگوساکارید مانان، 2 گرم به ازای هر گوساله به جیره غذایی سبب بهبود عملکرد رشد، مقادیر بیوشیمیایی سرم و میکروبیوتای مطلوب روده شد.