شواهد مولکولی، تجزیه و تحلیل عوامل خطر، و تغییرات هماتولوژی مرتبط با انتشار تیلریا در گوسفند وحشی موفلون در قفس در پنجاب، پاکستان

پیشینه: 

اقدامات انسان در طبیعت و تعامل بین حیوانات اهلی و وحشی از عوامل موثر در ظهور پاتوژن های جدید در حیوانات وحشی است. تیلریوز یک مشکل نوظهور سم داران وحشی به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان است.

این مطالعه به بررسی عفونت تیلریا با استفاده از روش های مولکولی و آنالیز هماتولوژی پرداخته است.

این مطالعه بر روی 103 گوسفند وحشی موفلون در قفس موجود در هشت باغ وحش تفریحی و پارک حیات وحش مختلف در پنجاب، پاکستان به منظور بررسی شیوع ژنوتیپی تحت گونه تیلریا با هدف قرار دادن 18S rRNA و یافتن شواهد مولکولی برای انتشار تیلریا بین گوسفندان اهلی و وحشی با استفاده از تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک انجام شد. ارتباط عوامل خطر مفروض و اثر تحت گونه تیلریا بر روی پارامترهای مختلف هماتولوژی نیز مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد که تحت گونه تیلریا به ترتیب در 8 (59/14%-99/3 :95% CI ,77/7%) و 11 (12/18%-07/06 :95% CI ,68/10%) حیوان بر اساس مشاهدات میکروسکوپی و نتایج حاصل از PCR شایع بود. تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک ژن 18S rRNA تحت گونه تیلریا جدا شده از موفلون شباهت زیادی را با تیلریا آنولاتا جدا شده از حیوانات اهلی نشان داد. تجزیه و تحلیل عوامل خطر نشان داد که آلودگی به کنه، بهداشت محوطه، سابقه قبلی آلودگی به کنه ها و وجود کنده های چوبی در محوطه به طور معنی داری (P<0.05) با وقوع عفونت تیلریا در گوسفندان موفلون در قفس در پاکستان مرتبط بود. علاوه بر این، کاهش معنی داری در پارامترهای خونی مانند PCV، تعداد گلبول های قرمز، هموگلوبین و پلاکت ها در حیوانات تیلریا مثبت مشاهده شد.

نتیجه گیری:

 این مطالعه اولین گزارش در سطح مولکولی برای مشخص کردن انتشار تحت گونه تیلریا بین گوسفند وحشی در قفس و حیوانات اهلی پاکستان است و در توسعه استراتژی های کنترلی برای ظهور تیلریوز در حیوانات وحشی در قفس مفید خواهد بود.