بررسی کلینیکوپاتولوژی تومورهای خوش خیم و بدخیم دستگاه تنفس فوقانی در طی سال های 1385 لغایت 1395) یک مطالعه توصیفی -تحلیلی)

تشخیص به موقع و افتراق انواع تومورهای خوش خیم و بدخیم دستگاه تنفسی فوقانی از یکدیگر می تواند بر درمان موثرتر و افزایش کیفیت زندگی بیماران اثر داشته باشد. بنابراین در این مطالعه به بررسی خصوصیات کلینیکوپاتولوژیک ضایعات و تومورهای دستگاه تنفسی فوقانی در طی سال های 1385 لغایت 1395 در بیمارستان شهید صدوقی یزد پرداختیم.

مواد و روش ها:

 این مطالعه توصیفی تحلیلی و گذشته نگر به روش سرشماری انجام گرفت. اطلاعات بیمارانی که با تشخیص ضایعه دستگاه تنفسی فوقانی تحت بیوپسی قرار گرفته بودند و شامل متغیرهای سن، جنس، محل اناتومیک، علایم بالینی و گزارش پاتولوژی بود، از پرونده آنان استخراج گردید و در یک چک لیست از پیش تهیه شده، وارد شد. سپس این اطلاعات وارد نرم افزار SPSS ورژن 21 شده و با تست های آماری لازم مورد تجزیه وتحلیل نهایی قرار گرفتند. موارد با P کمتر از 05/0 ازلحاظ آماری معنی دار تلقی شدند.

یافته ها:

 از تعداد 2141 پرونده موردبررسی، 1715 مورد (1/80 درصد) ضایعات خوش خیم و 426 مورد (9/19 درصد) ضایعات بدخیم بودند. تعداد 1500 نمونه (70 درصد) مربوط به بیماران مرد و 641 نمونه (30 درصد) مربوط به بیماران زن بودند. ارتباط معنی داری بین تومورهای خوش خیم و بدخیم دستگاه تنفسی فوقانی با سن، جنس و علایم بالینی و نیز محل درگیری آن ها وجود داشت (P<0.05). توزیع فراوانی ضایعات بدخیم در سنین بالاتر و همچنین در جنس مردان بیشتر بود. ازنظر محل درگیری فراوان ترین ضایعات بدخیم در ناحیه لارنکس و فراوان ترین ضایعات خوش خیم در ناحیه بینی دیده شد. فراوان ترین علامت بالینی در ضایعات خوش خیم گرفتگی بینی و در ضایعات بدخیم خشونت صدا و دیسفاژی گزارش شده بود.

بحث و نتیجه گیری:

 بر اساس این مطالعه، درصورتی که توموری در جنس مرد و در سن بالا و بخصوص در لارنکس ایجاد بشود، باید بیشتر به فکر بدخیمی بود و سریع تر جهت تشخیص و درمان آن اقدام نمود.