بررسی ویژگی های بالینی کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک مراجعه کننده به کلینیک های آلرژی ارومیه

پیش زمینه و هدف :

درماتیت آتوپیک شایع ترین بیماری التهابی اپیدرم است. در این مطالعه فراوانی عوامل موثر بر بروز و تظاهرات بالینی درماتیت آتوپیک را بررسی کردیم.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی کلیه، کودکان زیر 5 سال مراجعه کننده به کلینیک آلرژی بیمارستان مطهری ارومیه موردبررسی قرار گرفتند. برای تشخیص بیماری از معیارهای استاندارد حنیفین راجکا در قالب پرسشنامه 25 سوالی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

در این مطالعه 106 بیمار مبتلا به درماتیت آتوپیک (69 مذکر و 37 مونث) با میانگین سنی 14.13± 14.11 ماه بررسی شدند. 49 بیمار (46.2 درصد) کمتر از یک سال و 57 بیمار (53.8 درصد) بیش از یک سال سن داشتند. درگیری سطح فلکسور در بیماران مذکر به طور معنی داری بیشتر از بیماران مونث بود (004/0 =(p. درگیری سطوح فلکسور در بیماران بالای 1 سال به طور معنی داری بیشتر از بیماران زیر 1 سال بود (006/0 = (p. نمونه آتوپی شخصی یا خانوادگی در بیماران زیر 1 سال به طور معنی داری بیشتر از بیماران بالای 1 سال بود (005. 0= p). خارش حین تعریق در بیماران مذکر به طور معنی داری بیشتر از بیماران مونث بود (016/0 =p). لاین دنی مورگان در بیماران زیر 1 سال به طور معنی داری بیشتر از بیماران بالای 1 سال بود (001/0 = p). عدم تحمل غذایی (016/0 =p) عفونت های پوستی (047/0 = (p در بیماران بالای 1 سال به طور معنی داری بیشتر از بیماران زیر 1 سال بود.

ازآنجایی که ما قادر به تغییر برخی از عوامل خطر مرتبط با پاتوژنز درماتیت آتوپیک نیستیم، بهتر است بر روی سایر عوامل خطر که قابل تغییر هستند تمرکز کنیم. این روش می تواند در پیشگیری از درماتیت آتوپیک موثر باشد.