مقایسه اثر تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه (M1) و تن آرامی و تنفس آگاهی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBMR) بر دامنه نیروی عکس العمل زمین در افراد دارای درد کشککی رانی حین راه رفتن

پیش زمینه و هدف:

 سندرم درد پاتلوفمورال اصطلاحی است که برای درد ناشی از مفصل کشکک استخوانی یا بافت های نرم مجاور آن استفاده می شود. هدف از این پژوهش مقایسه اثر تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه (M1) و تن آرامی و تنفس آگاهی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBMR) بر دامنه نیروی عکس العمل زمین در افراد دارای کشککی رانی حین راه رفتن بود.

در این پژوهش نیمه تجربی، 30 نفر مرد دارای درد کشککی رانی حضور داشتند. قبل و بعد از تحریک فراجمجمه ای و تن آرامی و تنفس آگاهی مبتنی بر ذهن آگاهی، متغیرهای نیروی عکس العمل زمین با استفاده از دستگاه صفحه نیرو اندازه گیری شد. آزمون آماری آنالیز واریانس دوسویه در سطح معناداری 05/0 برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها استفاده شد.

نتایج نشان داد که اثر عامل زمان بر اوج نیروی داخلی-خارجی در هنگام تماس پاشنه پا (049/0=P)، هنگام جدا شدن پا زمین (001/0=P)، اوج نیروی قدامی-خلفی در حین جدا شدن پاشنه پا از زمین (044/0=P)، اوج نیروی عمودی عکس العمل زمین در هنگام جدا شدن پا از زمین ازلحاظ آماری معنادار بود (011/0=P). اثر عامل زمان بر زمان رسیدن به اوج نیروی داخلی-خارجی در هنگام تماس پاشنه پا (004/0=P) و زمان رسیدن به اوج نیروی قدامی-خلفی در حین جدا شدن پا از زمین (017/0=P) و زمان رسیدن به اوج نیروی عمودی در هنگام تماس پاشنه پا با زمین (009/0=P) و جدا شدن پا از زمین 047/0=P) معنی دار بود.

با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که تحریک فراجمجمه ای قشر حرکتی اولیه و تن آرامی و تنفس آگاهی مبتنی بر ذهن آگاهی برای کاهش درد کشککی رانی می تواند مفید باشد.