بررسی ارتباط فراوانی هلیکوباکتر پیلوری در مخاط کیسه صفرا با علائم بالینی در بیماران مبتلا به کوله لیتیازیس علامت دار

پیش زمینه و هدف:

 ابتلا به سنگ کیسه صفرا، یک بیماری شایع و مکرر دستگاه گوارشی است. عفونت های باکتریایی نیز ممکن است بتوانند در تشکیل و علامت دار شدن سنگ های کیسه صفرا نقش داشته باشند. یکی از باکتری های مطرح در این زمینه، هلیکوباکتر پیلوری می باشد. این مطالعه باهدف بررسی ارتباط فراوانی هلیکوباکتر پیلوری در مخاط کیسه صفرا با علایم بالینی در بیماران مبتلا به کوله لیتازیس علامت دار جراحی شده، انجام شده است.

در این مطالعه هم گروهی، 60 نفر از بیماران که در سه ماهه چهارم سال 1398 با تشخیص کوله لیتیازیس علامت دار جراحی شده بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران ازنظر ویژگی های دموگرافیک و علایم بالینی شامل علایم قبل از عمل موردبررسی قرا گرفتند. رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ایوزین جهت بررسی بافت شناسی، و رنگ آمیزی گیمسا جهت بررسی هلیکوباکتر پیلوری انجام گرفت. در بررسی میکروسکوپی، لام های رنگ آمیزی شده با بزرگ نمایی حداکثر 40 و یا 100 ازنظر وجود یا عدم وجود هلیکوباکتر پیلوری موردمطالعه قرار گرفتند.

در این مطالعه، 13 نفر (7/21 درصد) مذکر و 47 نفر (7/78 درصد) مونث بودند. میانگین سنی بیماران 51/13 ± 61/47 سال بود. در 17 نفر (3/28 درصد)، مخاط کیسه صفرا ازنظر هلیکوباکتر پیلوری مثبت بود. شایع ترین علایم بالینی در بیماران مبتلا به هلیکوباکتر پیلوری مثبت عبارت بود از: درد اپی گاستر در 6/70 درصد، تهوع و استفراغ در 9/52 درصد، کاهش اشتها در 5/23 درصد، درد بین دو کتف در 5/23 درصد، و تب در 8/11 درصد. در این مطالعه ارتباط معناداری بین علایم بالینی کوله لیتیازیس و وجود هلیکوباکتر پیلوری در مخاط کیسه صفرا یافت نشد. همچنین بین وجود این باکتری در مخاط کیسه صفرا و سن و جنس بیماران ارتباط معناداری پیدا نشد (05/0<P).

نتایج این مطالعه نشان داد که در گروه های تحت مطالعه ارتباط معناداری بین علایم بالینی کوله لیتیازیس و وجود هلیکوباکتر پیلوری در مخاط کیسه صفرا وجود ندارد. همچنین بین وجود این باکتری در مخاط کیسه صفرا و سن و جنس بیماران وجود ندارد.