بیماری پوسیدگی آرمیلاریایی ریشه و طوقه در باغ های پسته

پسته یکی از مهمترین محصولات باغی در ایران بوده که تولید آن همواره تحت تاثیر عوامل محدودکننده زنده و غیر زنده قرار می گیرد. پوسیدگی آرمیلاریایی طوقه و ریشه ناشی از Armillaria mellea، یک بیماری مهم در باغ های پسته بوده که باعث مرگ و میر درختان بارور می شود. کنترل این بیماری بسیار سخت و هزینه بر می باشد. نشانه های بیماری در اندام هوایی درختان مبتلا شامل زردی، برگ ریزی زودهنگام، پژمردگی ناگهانی، سرخشکیدگی شاخه ها و کاهش رشد اندام هوایی می باشد. این نشانه ها همراه با پوسیدگی و قهوه ای شدن بافت های چوبی، تشکیل صفحات میسلیومی بادبزنی سفید تا کرمی رنگ در ریشه و طوقه و همچنین مشاهده نماریشه (رایزومورف) قارچ، شواهد کافی جهت تشخیص قطعی ابتلا به پوسیدگی آرمیلاریایی طوقه و ریشه در درختان پسته می باشند. فرآیند آلودگی با اتصال محکم ریسه و نماریشه ها روی سطح ریشه ها شروع شده و سپس بیمارگر با استفاده از روش هایی مانند فشار مکانیکی، تولید توکسین و آنزیم های تجزیه کننده دیواره سلولی به بافت های ریشه نفوذ می کند. تاخیر در تشخیص بیماری، وجود شبکه گسترده از نماریشه ها در فواصل دور از درخت و در اعماق خاک و مخفی ماندن میسلیوم ها زیر پوست و داخل چوب های مرده، باعث می شود که کنترل موفق بیماری تنها با تلفیق روش های کنترل شیمیایی، زراعی، بیولوژیکی و استفاده از پایه و ارقام مقاوم امکان پذیر باشد.