بررسی تغییرات سطح کیفیت زندگی و بهزیستی روانی با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

افرادی که بهزیستی روانشناختی پایینی را گزارش می کنند به دلیل تجربه هیجانات ناخوشایند و ارزیابی منفی  رویدادهای زندگی بر میزان کیفیت زندگی آنها تاثیر می گذارد. این پژوهش با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی اجرا شد.

طرح تحقیق از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان متاهل مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1398-1397 دانشگاه آزاد سیرجان نفر بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 500 نفر انتخاب و بعد از دو مرحله غربالگری، تعداد 30 نفرکه نمره برش را کسب نمودند به شکل تصادفی در دو گروه 15 نفره (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. دوره ی درمانی پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 2 ساعته به صورت هفتگی برای گروه آزمایش اجرا شد. برای جمع داده ها از فرم کوتاه پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شدند.

بر اساس نتایج، تفاوت میانگین های تعدیل شده دو گروه در متغییر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی و ابعاد آن، در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش آزمون از لحاظ آماری معناداربود. همچنین یافته ها نشان دادند نمرات بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی در مرحله پس آزمون و پیگیری در گروه پذیرش و تعهد تغییرات معناداری داشته است. 

نتیجه گیری: 

یافته های مذکور گویای سودمندی درمان پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت زندگی است. این یافته ها می تواند در طرح ریزی مداخلات پیشگیرانه و درمانی امید بخش باشد.