بررسی تاثیر شاخص های دمایی داخل خودرو بر پارامترهای فیزیولوژیک رانندگان تاکسی در دو فصل زمستان و تابستان

مقدمه :

پارامتر های فیزیولوژیک تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله دمای محیط است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شاخص های دمایی داخل خودرو بر پارامترهای فیزیولوژیک رانندگان تاکسی در دو فصل زمستان و تابستان بود.

این مطالعه به صورت هم گروهی آینده نگر بر روی 29 راننده تاکسی در دو نوبت صبح و عصر در دو فصل زمستان و تابستان انجام شد. شاخص های دمایی شامل دمای تر گویسان (Wet bulb glob temperature یا WBGT)، دمای خشک، دمای گویسان و رطوبت نسبی و پارامترهای فیزیولوژیک شامل ضربان قلب، اکسیژن خون، دمای گردن و دمای انگشتان دست اندازه گیری گردید. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های Wilcoxon و Paired t در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین سن رانندگان، 2/52 سال بود. میانگین دمای خشک و WBGT در زمستان به ترتیب در نوبت صبح 2/32 و 6/15 درجه سانتی گراد و در نوبت عصر 3/22 و 2/14 درجه سانتی گراد و در تابستان به ترتیب در نوبت صبح 2/34 و 6/22 درجه سانتی گراد و در نوبت عصر 4/38 و 5/24 درجه سانتی گراد گزارش شد. اختلاف معنی داری بین پارامترهای دمای خشک، دمای گویسان، WBGT، رطوبت نسبی، اکسیژن خون، ضربان قلب، دمای گردن و دمای انگشتان دست بین دو فصل زمستان و تابستان وجود داشت (050/0 > P).

پارامترهای فیزیولوژیک رانندگان تحت تاثیر تغییرات دمای محیط قرار دارد و با این که دمای داخل کابین در حد استاندارد می باشد، اما افراد به طور کلی در زمستان دارای ضربان قلب بالاتری هستند. همچنین، دمای پوست انگشتان نسبت به دمای گردن به شدت تحت تاثیر دمای محیط قرار می گیرد.