بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد مادران در زمینه عفونت گوش میانی در کودکان

مقدمه:

 عفونت گوش میانی، دومین بیماری شایع کودکان در جهان محسوب می شود و مادران نقش مهمی در زمینه پیشگیری از این بیماری در کودکان دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد مادران در زمینه رفتارهای پیشگیری کننده از عفونت گوش میانی در شیرخواران انجام شد.

این مطالعه از نوع تحلیلی- مقطعی بود که به روش نمونه گیری تصادفی، بر روی 240 مادر دارای کودک شیرخوار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اراک در سال 1400 انجام گردید. اطلاعات به وسیله پرسش نامه ای که روایی و پایایی آن پیش تر مورد تایید قرار گرفته بود، جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیلی شامل ضریب همبستگی Spearman و آزمون Independent t در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

میانگین سن کودکان، 05/6 ± 40/11 ماه گزارش گردید. 194 نفر (8/80 درصد) از مادران خانه دار بودند. سطح آگاهی 2/16 درصد از مادران در زمینه عفونت گوش میانی مطلوب و 1/67 درصد متوسط بود. سطح نگرش 5/7 درصد متوسط و 5/92 درصد مطلوب به دست آمد. همچنین، نمره عملکرد مادران در 3/58 مطلوب، 2/39 درصد متوسط و 5/2 درصد ضعیف گزارش شد. ارتباط معنی داری بین نمره آگاهی با نگرش (001/0 > P، 320/0 = r) و عملکرد (050/0 > P) وجود داشت. متغیرهای دموگرافیک شامل تحصیلات مادر، تعداد فرزندان و درامد ماهیانه، آگاهی و نگرش 118/0 درصد از واریاس عملکرد مادران در زمینه پیشگیری از عفونت گوش میانی در شیرخوار را پیش بینی می کرد.

مادران آگاهی و عملکرد ضعیف و متوسطی در زمینه پیشگیری از عفونت گوش میانی داشتند. عوامل زمینه ای مادر شامل تحصیلات و میزان درامد خانوار در این زمینه موثر می باشد. بنابراین، برنامه ریزی آموزشی جهت بهبود آگاهی و عملکرد مادران ضروری به نظر می رسد.