بررسی عاشورا و سالار شهیدان در دیوان نیر تبریزی

عاشورا یا دهم محرم سال 61 هجری قمری، حادثه ای در جهان اسلام روی داد که در اندک زمانی شعاع آن نه تنها بر سرزمین-های اسلامی بلکه بر تمام اقطار جهان تابیدن گرقت و افکار و اذهان جهانیان را به سوی خود جلب کرد و نام کربلا را بر سر زبان ها افکند. امروز آوازه نهضت خونین کربلا و عظمت و قداست این حرکت شجاعانه به عنوان یکی از متعالی ترین جلوه های روح انسانی و ظلم ستیزی برای همه ی مردم عالم، آشناست. اشعار، مناقب و مراثی شاعران بزرگ پارسی گوی در باره امام حسین و عاشوراییان، سهم بزرگی در شناساندن و ماندگاری این حادثه دارد.این نوشتار به بررسی عاشورا ،کربلا و شهیدان کربلا در دیوان میرزا محمد تقی حجهالاسلام متخلص به «نیر» تبریزی به شیوه تحلیلی و توصیفی پرداخته است. با توجه به این که نیر تبریزی خود فقیه و اسلام شناس بوده است، نوع نگاه و توصیف و تحلیل شاعرانه او از این حادثه در خور تامل است و توانسته با نگاهی ویژه به این موضوع بنگرد و حوادث را عمدتا بر اساس منابع معتبر بیان کند، گرچه برخی روایات او به دقت بیشتری نیازمند است.