تهیه کامپوزیت گرافن اکسید- نیکل هگزاسیانو فرات برای حذف موثر استرانسیم از پسماندهای آبی: مشخصه یابی و کاربرد

در این پژوهش ابتدا گرافن اکسید به روش هامر تهیه گردید و سپس نانو ذرات نیکل هگزاسیانو فرات روی آن تثبیت شد. محصول به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) مشخصه یابی شد. نتایج این مشخصه یابی، موفقیت آمیز بودن تهیه گرافن اکسید و تثبیت نانوذرات بر روی آن را تایید کردند. سپس ترکیب گرافن اکسید-نیکل هگزاسیانو فرات برای جذب یون استرانسیم از محیط آبی به روش پیمانه ای استفاده شد. اثر پارامترهای مهم مانند pH، زمان و غلظت اولیه استرانسیم بر روی میزان جذب بررسی شد. بررسی اثر pH نشان داد که جذب استرانسیم در محدوده 1 تا 7 افزایش یافته و بعد از رسیدن به حداکثر جذب، ثابت و یا به طور ناچیزی کاهش می یابد. در شرایط بهینه ظرفیت جذب حدود 140 میلی گرم بر گرم جاذب به دست آمد. داده های سینتیکی جذب یون های استرانسیم توسط گرافن اکسید اصلاح شده با مدل های سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم بررسی و نتایج نشان دادند که داده های تجربی مطابقت بهتری با معادله سینتیکی شبه مرتبه دوم دارد (999/0=2(R. هم چنین نتایج نشان می دهند که ایزوترم جذبی لانگمویر تطابق بهتری با فرایند جذب دارد (973/0=2(R. بنابراین می توان گفت که نحوه پراکندگی جاذب در سطح و بین لایه ها به صورت هموژن می باشد و تثبیت جاذب با روش ذکر شده با پراکندگی مطلوب ذرات جاذب بر بستر گرافن اکسید انجام پذیرفته است. تخمین مقدار فاکتور جداسازی (1(0<RL< با استفاده از نمودار لانگمویر نشان می دهد که فرایند جذب یون بر روی سطح جاذب مطلوب می باشد.